+ داشتم صفحات روزنامه[گاهنامه؟] سینمایی بانی فیلم را ورق می زدم که به خبری از آنگ لی تایوانی برخورد کردم. او اظهار کرده بود:«من یک آدم خجالتی هستم و گفتگو کردن برای من همیشه مشکل بوده حتی سخت تر از ساختن فیلم چون هنگام ساختن فیلم راه های متعددی برای ساخت طرح هایی که در سر دارم وجود دارد، اما بیرون از مجموعه مثلاً روی میز ناهارخوری خیلی خجالتی هستم. وقتی درباره سینما با دیگران صحبت می کنم راحت هستم اما گفت و گو درباره هر چیز غیر از سینما من را آزار می دهد.»
بخش آخر در مورد من خیلی صادقه. البته من از صحبت درباره چیزهایی غیر از سینما آزار نمی بینم؛ ولی، اگر من را ببینید مطمئناً خواهید فهمید که وقتی درباره سینما حرف می زنم، انرژی مضاعفی دارم و خیلی پرحرارت تر کلمات را ادا می کنم . چقدر آدم ها شبیه به هم هستند.
----------------------------------------
+ مدرسه خیلی خسته کننده شده است. کم کم جاهای خالی دانش پژوهان(!) بیشتر به چشم می آید و مطمئناً اگر اوضاع همینطور پیش برود ، آمار غایبین و غیبت ها هر روز بیشتر می شود.
etefaghan man ham hamintoram,albate man gahi az sohbat kardan dar rabete ba falsafe siasat o adabiat,tarikh,eghtesad va ravanshenasi(be tartibe alaghe neveshtam,albate alaghe o hoseleye alanam)ham khosham miad.ama zood khaste misham.masalan age 2h dar morede siasat ya adabiat sohbat konim,hoselam dige sar mire va tarjih midam mozoo avaz beshe,ama dar rabete ba cinema intori nist,kar be 5h ham berese edame midam
ReplyDeletevel kon oonaee ke vel mikonan classa ro,bi hosele bazi ham dar nayar,az in mavane ziad hast too sale pish,darseto bekhoon:D