نمی دانم باید درباره نوشته های ارسالی اظهارنظر کنم یا سکوت اختیار کنم (چرا که هرگونه تلاش برای توضیح یا اظهار نظر، ممکن است نوعی توجیه یا کم ظرفیتی تلقی شود...) در هر صورت این مسئله هم باید به نظرخواهی گذاشته شود...ولی ترجیح می دهم چیزی نگویم چرا که نظر ، نظر آنهاست هر چند با عقیده من درباره خودم سازگار نباشد...
یک چیز دیگر اینکه دوستانم گویی در هنگام پرداختن به ویژگی های منفی شخصیت من دچار خجالت شده اند چراکه به شکلی گذرا و با سرعت از قضیه پریده اند و از توضیح بیشتر پرهیز کرده اند. یا در نوشته ها توازن ویژگی های مثبت و منفی رعایت نشده...بگذریم
ابتدا درباره تاریخچه دوستی من و نویسنده چیزهایی می گویم ... بعد می رویم سراغ نوشته اصلی
***
اولین نوشته را دوست عزیز و قدیمی ام «هومن»(عکس متعلق به اوست) نوشته... سابقه دوستی ما به کلاس اول دبیرستان برمی گردد... رابطه ما در زنگ های ورزش پر رنگ تر می شد... به جای ورزش با هم مدام راجع به سینما و فیلم صحبت می کردیم... در واقع بیشترین و در عین حال عمیق ترین رابطه دوستانه من با او بوده است... و همین ویژگی باعث شده تا نوشته او از بیشترین اهمیت برای من برخوردار باشد... ما با هم برای گذراندن دوره تصویر برداری به موسسه ای در رشت رفتیم و حدود سه ماه با هم درس تصویربرداری گرفتیم...
سال بعد ، تقریباً اردیبهشت ماه ، من را به یک سفر دعوت کرد و با هم برای دیدن و خریدن کتاب به نمایشگاه کتاب تهران رفتیم... با اینکه سال دوم دبیرستان در دو مدرسه جداگانه بودیم ولی ارتباط مان کمابیش ادامه داشت... سینما کلید واژه مهم ارتباط ما بود... سال سوم در یک مدرسه بودیم و در پیش دانشگاهی هم مدرسه مان یکی است... دوره فیلمسازی دیده و چند فیلم کوتاه هم ساخته... یه پا کارگردانه!!.... قول دادم یه نقد درست و درمون رو یکی از فیلماش بنویسم که بزودی انجامش میدم(اگه کنکور امان بده!!)
یک نوشته سه صفحه ای برایم فرستاد که تنها یک صفحه قابلیت انعکاس دارد و دو صفحه دیگر ویژگی «خصوصی بودن» را یدک می کشد و اعتبار و اهمیت اش در آینده دو چندان خواهد شد...
و حالا بعد از مقدمه چینی به اصل مطلب می رسیم:
« آنچه در ادامه می آید درخواست خودت است
مصطفی درویشی را تنها در چهار واژه می توان خلاصه کرد : باهوش ، عارف، خوش فکر و صد البته محافظه کار!
- باهوش است و درسخوان. می داند چگونه گلیم خود را از آب بیرون بکشد.
- عارف است. فیلسوف، به هیچ وجه. همیشه طرفدار پاسخ قلب است. سلوک عارفانه را بیشتر می پسندد تا اصالت عقل.
- خوش فکر است و سعی می کند نسبت به همه چیز خوش بین باشد. زیاد خود را با چیزی درگیر نکند. همچنین قلم توانایی دارد.
- به شدت محافظه کار است و اصلاً اهل ریسک نیست. در هر کاری که ممکن است «کمی» منافع او را به خطر اندازد ، محافظه کاری می کند و کمی ترسو است. که البته این ویژگی شاید برایش مشکل ساز باشد. خصوصاً در سینما!
با این همه ، سنتی است اما ذهنی روشن دارد.»
No comments:
Post a Comment